ஜப்பான் இலக்கிய எழுத்தாளர் ஹருகி முரகாமி

ஹருகி முரகாமி ஒரு உலகப் புகழ்பெற்ற எழுத்தாளராக உருவெடுப்பதற்கு முன்பு, ஜப்பானின் டோக்கியோ நகரில் பீட்டர் கேட் என்ற பெயரில் ஒரு சிறிய ஜாஸ் இசை விடுதியை நடத்தி வந்தார். 

பகல் நேரங்களில் காபி தயாரிப்பதும், மேஜைகளைச் சுத்தம் செய்வதுமே அவரது முக்கியப் பணியாக இருந்தது. இரவு நேரங்களில் மைல்ஸ் டேவிஸ் மற்றும் திலோனியஸ் மோங்க் போன்ற புகழ்பெற்ற கலைஞர்களின் இசைத் தட்டுகளை ஒலிக்கவிட்டு, வாடிக்கையாளர்களின் வருகையை அமைதியாக கவனித்துக் கொண்டிருப்பார்.

ஒரு சாதாரண மனிதராகத் தன் வாழ்க்கையை நகர்த்திக் கொண்டிருந்த முரகாமிக்கு, ஒரு பேஸ்பால் போட்டியைக் கண்டு ரசித்துக் கொண்டிருந்தபோதுதான் திடீரென நாவல் எழுதும் எண்ணம் தோன்றியது. 

அந்த ஒரு கணம் அவரது வாழ்க்கையையே மாற்றியது. அன்றிரவு ஆட்டம் முடிந்ததும் வீட்டிற்குச் சென்றவர், தனது சமையலறை மேஜையில் அமர்ந்து மெதுவாக எழுதத் தொடங்கினார். எந்தப் பெரிய இலக்கியத் திட்டமும் அவரிடம் அப்போது இல்லை.

பகல் முழுதும் உழைத்துவிட்டு, நள்ளிரவில் அந்த இசை விடுதி மூடப்பட்ட பிறகு கிடைக்கும் அமைதியான நேரத்தில்தான் அவர் எழுதினார். ஒரு நேர்த்தியான படிப்பு அறையோ அல்லது பெரிய வசதிகளோ அவருக்குத் தேவைப்படவில்லை. 

மாறாக, தனக்குப் பிடித்தமான அந்தச் சிறிய இடத்தின் மௌனத்திற்கு நடுவே, ஒவ்வொரு வரியாக மிகவும் பொறுமையுடன் செதுக்கினார். 

அந்தத் தொடக்கம்தான் இன்று உலகம் முழுவதும் கோடிக்கணக்கான வாசகர்களால் கொண்டாடப்படும் ஒரு மாபெரும் இலக்கியப் பயணத்தின் முதல் புள்ளி.

முரகாமியின் இந்த ஆரம்பகால வாழ்க்கை நமக்கு ஒரு முக்கியமான செய்தியைச் சொல்கிறது.

 மகத்தான படைப்புகள் எப்போதும் பெரிய நிறுவனங்களிலோ அல்லது ஆடம்பரமான சூழலிலோ உருவாவதில்லை. அவை பெரும்பாலும் சாதாரண வாழ்க்கையின் இடுக்குகளில், நீண்ட நாள் உழைப்பிற்குப் பிறகு கிடைக்கும் சிறு ஓய்வு நேரங்களில்தான் கருக்கொள்கின்றன. ஒரு இசை விடுதி, ஒரு நோட்டுப் புத்தகம் மற்றும் தொடர்ந்து முயற்சிக்கும் மன உறுதி—இவை மட்டுமே ஒரு சாதாரண மனிதனை உலகப் புகழ்பெற்ற கலைஞனாக மாற்றப் போதுமானவை.

ஹருகி முரகாமியின் இலக்கியப் பயணம் பல தசாப்தங்களாகத் தொடர்ந்து நாவல்கள், சிறுகதைகள் மற்றும் கட்டுரைகள் என விரிந்து பரந்து கிடக்கின்றது.

 அவரது ஆரம்பகால நாவலான கேள் த விண்ட் சிங் (1979), ஜப்பானிய இலக்கிய உலகில் அவருக்கு ஒரு நல்வரவேற்பைத் தந்தது. அதைத் தொடர்ந்து வெளியான நார்வேஜியன் வுட் (1987) என்ற நாவல்தான் அவரை ஒரு சாதாரண எழுத்தாளர் என்ற நிலையிலிருந்து உலகளாவிய இலக்கிய நட்சத்திரமாக உயர்த்தியது.

 இந்த நாவல் இளைஞர்களிடையே ஏற்படுத்திய தாக்கம் ஜப்பானில் ஒரு கலாச்சார அலையையே உருவாக்கியது.

தொண்ணூறுகளில் முரகாமி தனது எழுத்தில் அதிக பரிசோதனைகளைச் செய்யத் தொடங்கினார். 

அதன் விளைவாக உருவான த விண்ட் அப் பேர்ட் க்ரோனிக்கிள் (1994) நாவல், ஜப்பானின் போர் வரலாற்றையும் தனிமனிதனின் ஆழ்மனதையும் ஒரு சேரப் பேசியது. அதன் பிறகு வெளியான காப்கா ஆன் த ஷோர் (2002) மற்றும் பிரம்மாண்டமான மூன்று பாகங்களைக் கொண்ட 1Q84 (2009) போன்ற படைப்புகள், மாயாஜால யதார்த்தவாதத்தில் அவருக்கு இருந்த மேதமையைப் பறைசாற்றின. 

இவை அனைத்தும் பல மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு கோடிக்கணக்கான வாசகர்களைச் சென்றடைந்தன.

 முரகாமி உலக அளவில் மிகவும் மதிக்கப்படும் பல கௌரவங்களைப் பெற்றுள்ளார். குறிப்பாக, 2006 ஆம் ஆண்டு அவருக்கு வழங்கப்பட்ட பிரான்ஸ் காப்கா பரிசு, சர்வதேச இலக்கிய உலகில் அவரது இடத்தை உறுதிப்படுத்தியது.

 மேலும், 2009 ஆம் ஆண்டு இஸ்ரேலில் வைத்து வழங்கப்பட்ட ஜெருசலேம் பரிசு, அரசியல் மற்றும் சமூகத் தளைகளுக்கு அப்பாற்பட்டு ஒரு எழுத்தாளராக அவர் கொண்டிருந்த துணிச்சலைப் பாராட்டி வழங்கப்பட்டது. 

அந்த விருது வழங்கும் விழாவில் அவர் ஆற்றிய 'சுவர் மற்றும் முட்டை' பற்றிய உரை இன்றும் பலரால் போற்றப்படுகிறது.

சமீபத்திய ஆண்டுகளில், கற்பனை உலகின் நாயகனாகத் திகழும் இவருக்கு டென்மார்க் நாடு ஹான்ஸ் கிறிஸ்டியன் ஆண்டர்சன் இலக்கிய விருதினை (2016) வழங்கிச் சிறப்பித்தது. 

மேலும், 2023 ஆம் ஆண்டு ஸ்பெயினின் உயரிய கௌரவமான ஆஸ்டூரியாஸ் இளவரசி விருது இலக்கியத் துறைக்காக அவருக்கு வழங்கப்பட்டது. 

ஒவ்வொரு ஆண்டும் இலக்கியத்திற்கான நோபல் பரிசுப் பட்டியலில் முரகாமியின் பெயர் முன்னணியில் இருந்தாலும், விருதுகளைக் கடந்த ஒரு மாபெரும் வாசகர் பட்டாளத்தை அவர் தனது வசீகரமான எழுத்துக்களால் கட்டிப்போட்டுள்ளார் என்பதே உண்மை.

ஹருகி முரகாமியின் எழுத்துக்கள் உலக அளவில் தனித்துவமாகக் கருதப்படுவதற்கு அவரது விசித்திரமான மற்றும் அமைதியான எழுத்து நடையே முக்கிய காரணமாகும். யதார்த்தமான உலகையும், கனவு போன்ற மாயாஜால உலகையும் மிக மெல்லிய கோட்டின் மூலம் இணைப்பது இவரது பாணி. இவரது கதைகளில் சாதாரண மனிதர்கள் திடீரென ஒரு விசித்திரமான சூழலில் சிக்கிக்கொள்வது போலவும், அது அவர்களுக்கு மிகவும் இயல்பான ஒன்றாக இருப்பது போலவும் சித்தரிக்கப்பட்டிருக்கும்.

குறிப்பாக, இவரது நார்வேஜியன் வுட் நாவல் உலகப் புகழ்பெற்றது. இது மற்ற முரகாமி கதைகளைப் போல மாயாஜாலங்கள் நிறைந்ததாக இல்லாமல், இளமைப் பருவத்தின் வலி, காதல் மற்றும் இழப்புகளை மிகவும் ஆழமாகப் பேசியது. ஒரு ஜாஸ் விடுதி உரிமையாளராக இருந்த அனுபவம் இவரது எழுத்துக்களிலும் எதிரொலிப்பதைக் காணலாம். 

இவரது கதைகளில் இசை, மேற்கத்திய கலாச்சாரம் மற்றும் தனிமை ஆகியவை பிரிக்க முடியாத அங்கங்களாக இருக்கும்.

முரகாமியின் கதைகளைப் படிக்கும்போது, நாம் ஒரு நீண்ட நள்ளிரவுப் பயணத்தில் இருப்பது போன்ற உணர்வு ஏற்படும். 

கதை மாந்தர்கள் அடிக்கடி சமையல் செய்வதும், ஜாஸ் இசை கேட்பதும், பூனைகளுடன் பேசுவதும் என மிகச் சாதாரண விஷயங்களின் வழியே வாழ்வின் பெரிய தத்துவங்களை அவர் விளக்குவார். 

இந்த எளிமையும் ஆழமுமே அவரை ஒரு உலகளாவிய இலக்கிய நட்சத்திரமாக மாற்றியது.

இவரது படைப்புகளில் தனிமை என்பது ஒரு சோகமான விஷயமாகப் பார்க்கப்படாமல், ஒரு மனிதன் தன்னைத் தானே கண்டுகொள்ளும் ஒரு வழியாகக் காட்டப்படுகிறது. அதுவே பல வாசகர்களுக்கு ஒரு ஆறுதலையும் நெருக்கத்தையும் தருகிறது.

ஹருகி முரகாமியின் கதைகளில் வரும் மாயாஜால யதார்த்தம் என்பது மிகவும் அற்புதம் வாய்ந்தது. அது சாதாரணமான வாழ்க்கையின் நடுவே எவ்வித எச்சரிக்கையும் இன்றி ஒரு கனவு உலகிற்கு நம்மை அழைத்துச் செல்லும். உதாரணமாக, ஒரு மனிதன் தன் காணாமல் போன பூனையைத் தேடிச் செல்லும்போது, ஒரு பாழடைந்த கிணற்றின் வழியாக மற்றொரு உலகிற்குள் நுழைவார்.

 அங்கே காலமும் இடமும் நாம் அறிந்த இயற்பியல் விதிகளுக்கு அப்பாற்பட்டு இயங்கும்.

முரகாமி இந்த மாயாஜாலங்களை மிக இயல்பாகக் கையாளுவார். ஒரு கதாபாத்திரத்தின் அறையில் திடீரென வானத்திலிருந்து மீன்கள் விழுவதாக இருக்கட்டும் அல்லது ஒருவர் நிழலை இழப்பதாக இருக்கட்டும், அதை அவர் ஏதோ ஒரு அன்றாட நிகழ்வு போல விவரிப்பார். 

இந்த அணுகுமுறைதான் வாசகர்களை திகைக்க வைப்பதுடன், கதையோடு ஒன்றச் செய்கிறது. அந்த மாய உலகிற்கும் நம் நிஜ உலகிற்கும் இடையே ஒரு மெல்லிய திரை மட்டுமே இருப்பதை அவர் உணர வைப்பார்.

இவரது கதைகளில் வரும் நிலத்தடி கிணறுகள், இருண்ட சுரங்கங்கள் மற்றும் நள்ளிரவில் ஒலிக்கும் தொலைபேசி அழைப்புகள் ஆகியவை மனித மனதின் ஆழமான ஆசைகளையும், மறைக்கப்பட்ட பயங்களையும் குறிப்பதாக அமைகின்றன. நாம் வெளியில் சொல்லத் தயங்கும் ரகசியங்களை இந்த மாயாஜால குறியீடுகளின் வழியே முரகாமி வெளிப்படுத்துகிறார்.

 இதனால், ஒரு கதையைப் படித்து முடிக்கும்போது ஏதோ ஒரு கனவைக் கண்டு விழித்தது போன்ற பிரமிப்பு நமக்கு ஏற்படும்.

இந்த விசித்திரமான சூழலிலும், அவரது கதாபாத்திரங்கள் மிகவும் நிதானமாக காபி குடிப்பதையும், பழைய இசைத் தட்டுகளைக் கேட்பதையும் நிறுத்த மாட்டார்கள். 

இந்தத் 'தீவிரமான அமைதி' தான் முரகாமியின் எழுத்துக்களுக்கு உலக அளவில் ஒரு பெரிய ரசிகர் பட்டாளத்தை உருவாக்கியுள்ளது. இவருடைய கதைகள் தர்க்கரீதியான முடிவுகளை விட, உணர்வுப்பூர்வமான ஒரு தேடலையே வாசகர்களுக்குப் பரிசாக அளிக்கின்றன.