திருமலை கொடிமரம்: அசாத்தியமான திருப்பணியும் இறைவனின் லீலையும்

திருமலை திருப்பதி தேவஸ்தானத்தின் (TTD) முன்னாள் நிர்வாக அதிகாரியான (Executive Officer) பி.வி.ஆர்.கே பிரசாத் (P.V.R.K. Prasad, IAS) அவர்கள் எழுதிய "நஹம் கர்த்தா, ஹரிஹ் கர்த்தா" (Nāham Kartā, Hariḥ Kartā) என்ற புகழ்பெற்ற நூலில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள ஒரு உண்மைச் சம்பவமே இது. 

1980-களின் தொடக்கத்தில் நடைபெற்ற இந்தத் திருப்பணி குறித்த தகவல்களின் தொகுப்பு இதோ:

நிகழ்வின் உண்மைத்தன்மை

இந்தக் கட்டுரை முற்றிலும் உண்மையானது. 

1978 முதல் 1982 வரை திருப்பதி ஈ.ஓ-வாகப் பணியாற்றிய பி.வி.ஆர்.கே பிரசாத், தனது பணிக்காலத்தில் நடந்த வியக்கத்தக்க நிகழ்வுகளை ஆவணப்படுத்தியுள்ளார். அதில் 'தவஜஸ்தம்பம்' (கொடிமரம்) மாற்றப்பட்ட நிகழ்வு மிக முக்கியமானது.

 

ஆனந்த நிலைய விமானம் மெருகூட்டப்படும் பணிகளின் போது, ஒரு பொறியாளர் பதற்றத்துடன் ஓடிவந்து பி.வி.ஆர்.கே பிரசாத் அவர்களிடம், "ஐயா, கொடிமரம் மட்கிப்போயுள்ளது!" என்று கூறினார். 

தங்கக் கவசத்தை மெதுவாக நீக்கியபோது, உள்ளே இருந்த மரம் முழுவதுமாக உதிர்ந்து போயிருந்தது. வெறும் தங்கத் தகடுகளின் பிடிப்பில் மட்டுமே அது நின்றிருந்தது.

 "மட்கிய கொடிமரத்துடன் இறைவனுக்குத் தொண்டாற்றுவதா?" என்ற குற்ற உணர்வும், பயமும் பிரசாத் அவர்களை ஆட்கொண்டது. 

கடந்த 180-190 ஆண்டுகளில் அதைப் பற்றிய எந்தப் பதிவும் இல்லை.

தேடலில் உதித்த உதவி - எச்.எஸ்.ஆர். ஐயங்கார்:

50-75 அடி நீளமுள்ள, எவ்வித வளைவோ, பிளவோ இல்லாத தேக்கு மரம் ஆந்திராவில் கிடைக்காது என்று வனத்துறை கூறிவிட்டது.

நம்பிக்கையிழந்த நிலையில், இரவு 10:30 மணிக்கு பெங்களூரைச் சேர்ந்த எச்.எஸ்.ஆர். ஐயங்கார் என்பவர் தொலைபேசியில் அழைத்தார். "ஐயா, தண்டேலி காடுகளில் 280-300 ஆண்டுகள் பழமையான தேக்கு மரம் கிடைக்கும். 

அங்குள்ள தலைமை வனப் பாதுகாவலர் என் நண்பர். நான் தேடித் தருகிறேன், நீங்கள் கடிதம் மட்டும் கொடுங்கள்" என்றார்.

கர்நாடக அரசின் உதவி:

உடனடியாக கர்நாடக தலைமைச் செயலாளர் மற்றும் வன அதிகாரிகளிடம் பிரசாத் பேசினார். 

அப்போது தற்செயலாக திருமலைக்கு வந்திருந்த கர்நாடக முதல்வர் திரு. குண்டு ராவ், "கர்நாடகாவே இந்தத் தேக்கு மரங்களை டிடிடி-க்கு (TTD) தானமாக வழங்கும்" என்று அறிவித்தார். ஐயங்கார் மற்றும் பொறியாளர்கள் சோதித்ததில் 16 மரங்களில் 6 மரங்கள் மிகச்சிறந்தவையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டன.

தொண்டுள்ளம் கொண்ட சோமானி பேப்பர் மில் மற்றும் லாரி ஓட்டுநர்:

காட்டுப் பாதையிலிருந்து பிரதான சாலைக்கு மரங்களைக் கொண்டு வருவது சவாலாக இருந்தது. அப்போது சோமானி பேப்பர் மில் நிர்வாகமும் தொழிலாளர்களும் தாங்களாகவே முன்வந்து, "இதை இறைவன் சீனிவாசனுக்கு நாங்கள் செய்யும் சேவையாகக் கருதுகிறோம்" என்று கூறி, கயிறுகள் மற்றும் சங்கிலிகள் மூலம் மரங்களைச் சாலைக்குக் கொண்டு வந்தனர். 

அங்கிருந்து பெங்களூரு வழியாகத் திருப்பதிக்கு 16 சக்கர லாரியில் மரங்கள் வந்தன.

மலைப்பாதையின் மயிர் கூச்செறியும் பயணம்:

அலிபிரி அடிவாரத்தில் லாரி ஓட்டுநர் பிரசாத் அவர்களிடம், "ஐயா, இது என் வாழ்நாளின் சவால். வண்டியை நிறுத்தாமல் ஓட்ட வேண்டும்.

 சுவர்கள் இடியலாம், பாறைகள் விழலாம், நான் பொறுப்பல்ல" என்றார். அதற்கு பிரசாத், "பாறைகள் விழுந்தாலும், சுவர்கள் இடிந்தாலும் பரவாயில்லை, நாங்கள் பார்த்துக் கொள்கிறோம்" என்று தைரியம் தந்தார். 

55 நிமிடப் பயணத்தில், பல இடங்களில் லாரி பள்ளத்தாக்கின் விளிம்பில் நின்றபோதும், பக்தர்களின் "கோவிந்தா... கோவிந்தா..." முழக்கத்திற்கு இடையே லாரி பத்திரமாகத் திருமலையை அடைந்தது. லாரி உரிமையாளர் நெகிழ்ச்சியுடன், இதற்காக ஒரு பைசா கூட வாடகையாக வாங்க மறுத்துவிட்டார்.

நிறுவப்பட்ட அற்புதம்:

கொடிமரத்தை எப்படி உள்ளே கொண்டு செல்வது என்ற குழப்பம் நீடித்தபோது, "பாபவிநாசம் அணைப் பொறியாளர்கள் மற்றும் கைவினைஞர்களின் உதவியுடன் நெம்புகோல் முறையில் ஏற்றலாம்" என்ற யோசனை எழுந்தது. 

அதன்படி மரம் நிறுவப்படும்போது, பிரசாத் தன் கழுத்தில் இருந்த சீனிவாசப் பதக்கம் கொண்ட தங்கச் சங்கிலியை அடியில் சமர்ப்பித்தார். 

அதைத் தொடர்ந்து அங்கிருந்த அர்ச்சகர்கள் மற்றும் விஐபிக்கள் பலரும் நகைகளை வழங்கினர்.

ஜூன் 10, 1982-ல் கொடிமரம் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டது. ஜூன் 16-ல் பிரசாத் அவர்கள் பணிமாற்றம் பெற்று விடைபெற்றார். அப்போது ஒரு முதிய அறிஞர் சிரித்துக்கொண்டே சொன்ன அந்த வரிகள் இன்றும் அந்தச் சம்பவத்தின் சாட்சியாக நிற்கிறது:

 "நஹம் கர்த்தா, ஹரிஹ் கர்த்தா" நான் செய்பவன் அல்ல - ஹரியே அனைத்தையும் செய்பவன். நற்செயல்கள் என்னூடாக நடந்தால் அது அவன் அருளே!