வின்சென்ட் வான்கோ இறப்புக்கு பிப் கிடைத்த இறவாப்புகழ்

வின்சென்ட் வான்கோவின் (Vincent van Gogh) ஓவியங்களை அவர் எழுதிய கடிதங்களைப் பயன்படுத்தி உலகப் புகழடையச் செய்ததில் அவரது அண்ணன் மனைவி ஜோஹன்னா வான் கோ-போங்கரின் (Johanna van Gogh-Bonger) பங்கு உண்மையிலேயே ஒரு மகத்தான சாதனை ஆகும்.

வின்சென்ட் வாழ்ந்த காலத்தில் அவர் ஒரு ஓவியத்தை மட்டுமே விற்றிருந்தார். 1890-ல் வின்சென்ட் இறந்த பிறகு, அவரது சகோதரரும் ஆதரவாளருமான தியோ வான் கோவும் (Theo van Gogh) ஆறு மாதங்களுக்குப் பிறகு இறந்துவிட்டார்.

 கைக்குழந்தையுடன் விதவையான ஜோஹன்னாவிடம், வின்சென்டின் நூற்றுக்கணக்கான ஓவியங்களும், தியோவுடன் வின்சென்ட் பரிமாறிக்கொண்ட முக்கியமான கடிதங்களும் இருந்தன. 

அந்தக் கடிதங்களில் வின்சென்ட் தனது கலைப் பார்வை, எண்ணங்கள் மற்றும் உணர்ச்சிகளை வெளிப்படுத்தியிருந்தார்.

வின்சென்டின் ஓவியங்கள் ஆரம்பத்தில் கலை விமர்சகர்களால் நிராகரிக்கப்பட்டபோது, ஜோஹன்னா ஒரு விவேகமான உத்தியைப் பயன்படுத்தினார்.

 வின்சென்டின் ஓவியங்களை மட்டும் காட்டாமல், அந்தக் கடிதங்களையும் சேர்த்துப் படிக்கச் சொன்னார். ஓவியத்தில் உள்ள உணர்ச்சி ஆழத்தையும், கலைப்படைப்பின் பின்னணியில் உள்ள பார்வைகளையும் இந்தக் கடிதங்கள் தெளிவாக விளக்கின.

கடிதங்களின் மூலம், வின்சென்டின் கலை மேதைமை மட்டுமின்றி, அவரது தனிப்பட்ட போராட்டங்கள் மற்றும் மனக்கிளர்ச்சியூட்டும் கதை ஆகியவற்றை உலகிற்கு அறிமுகப்படுத்தினார். 

இது கலைஞரைப் பற்றி ஆழமான மனிதாபிமான தொடர்பை ஏற்படுத்தி, அவரது வேலையைப் புறக்கணித்தவர்களைக் கூட மனதை மாற்ற உதவியது.

 வின்சென்ட் மற்றும் தியோவின் கடிதங்களை ஜோஹன்னா தொகுத்து 1914 இல் டச்சு மொழியில் வெளியிட்டார். இந்தக் கடிதங்கள் வின்சென்டின் புகழை நிலைநாட்டுவதில் மிகவும் முக்கியப் பங்காற்றின.

ஜோஹன்னா ஒரு விடாமுயற்சியுள்ள கலைஞரின் ஆதரவாளராகவும், புத்திசாலித்தனமான கலை முகவராவும் செயல்பட்டார்.

 முதலில் நெதர்லாந்தில் உள்ள தன்னுடைய வீட்டின் சுவர்களில் ஓவியங்களைத் தொங்கவிட்டு, உள்ளூர் எழுத்தாளர்கள் மற்றும் கலைஞர்களுடன் பழகி, சிறிய விற்பனை மற்றும் கலை விமர்சகர்களுக்கான காட்சிகளை ஏற்பாடு செய்தார்.

 ஓவியங்களை ஒரே நேரத்தில் மொத்தமாக விற்காமல், சந்தை தேவையை அறிந்து, பொதுமக்கள் பார்க்கக்கூடிய முக்கிய அருங்காட்சியகங்களுக்கும், வெளிநாட்டுக் கலைச் சேகரிப்பாளர்களுக்கும் வின்சென்டின் படைப்புகளை மெதுவாக, ஆனால் திட்டமிட்டுக் கொடுத்தார். இது வின்சென்டின் கலைப்படைப்புகள் உலகம் முழுவதும் பரவ உதவியது.

1905 ஆம் ஆண்டில் ஆம்ஸ்டர்டாமில் உள்ள ஸ்டெட்லிக் அருங்காட்சியகத்தில் (Stedelijk Museum) வின்சென்டின் படைப்புகளின் மிகப்பெரிய கண்காட்சியை (சுமார் 484 படைப்புகள்) ஏற்பாடு செய்தார். இது வின்சென்டின் மதிப்பை நிலைநாட்டுவதில் ஒரு திருப்புமுனையாக அமைந்தது.

 ஜெர்மனி, பிரான்ஸ் மற்றும் பிற ஐரோப்பிய நாடுகளிலும், பின்னர் அமெரிக்காவிலும் கூட வின்சென்டின் கலையை கொண்டு செல்ல அயராது உழைத்தார்.

ஜோஹன்னா, தன் கணவர் தியோ, தன் அண்ணன் வின்சென்டின் கலையின் மீது வைத்திருந்த ஆழமான நம்பிக்கையை நிறைவேற்றுவதையே தனது வாழ்க்கையின் நோக்கமாகக் கொண்டார். தனது மறைவு வரை (1925), வின்சென்டின் புகழை உறுதிசெய்யும் பணியில் அவர் தொடர்ந்து ஈடுபட்டார்.

ஜோஹன்னாவின் அயராத முயற்சிகள், விடாமுயற்சி மற்றும் வின்சென்டின் கலையின் மீதும், அவரது கதையின் மீதும் அவர் கொண்ட ஆழமான நம்பிக்கை ஆகியவை, வின்சென்ட் வான் கோவை இன்று உலகமே போற்றும் "துன்பப்படும் மேதை"யாகவும், வரலாற்றின் மிகப் பெரிய ஓவியர்களில் ஒருவராகவும் மாற்றியது.

வின்சென்ட் வான் கோவின் கடிதங்கள் அவரது கலை மற்றும் தனிப்பட்ட வாழ்க்கையைப் புரிந்துகொள்ள ஒரு விலைமதிப்பற்ற பொக்கிஷம். இவை வெறும் தகவல் பரிமாற்றங்கள் அல்ல; அவை வின்சென்டின் ஆழமான சிந்தனைகள், கலைக் கோட்பாடுகள், மற்றும் உணர்ச்சிப் போராட்டங்களின் நேரடிப் பதிவுகள்.

1. கலைக் கோட்பாடுகள் மற்றும் நுட்பம்

வின்சென்ட் தனது கடிதங்களில் தனது ஓவியங்களைப் பற்றி விரிவாக எழுதினார்.

 வண்ணக் கோட்பாடு (Color Theory): 

ஒரு குறிப்பிட்ட வண்ணத்தைத் தேர்ந்தெடுத்தது ஏன், அந்த வண்ணம் எந்த உணர்வை வெளிப்படுத்த வேண்டும் என்று அவர் விளக்கினார். உதாரணமாக, ஆரஞ்சு நிறத்தை நீலத்துடன் இணைக்கும்போது ஏற்படும் அதிர்வு பற்றிய தனது ஆய்வுகளைப் பகிர்ந்து கொண்டார்.

 வெளிப்பாடு (Expression):

 அவர் தனது ஓவியங்கள் வெறும் பிரதிபலிப்புகள் அல்ல, அவை தனது உணர்ச்சிகளின் நேரடி வெளிப்பாடு என்று வலியுறுத்தினார். ஒரு ஓவியத்தில் உள்ள பொருட்களை எப்படிப்பட்ட உணர்வுடன் பார்க்க வேண்டும் என்பதை அவர் விளக்குவார்.

 படைப்பு செயல்முறை: 

ஒரு ஓவியத்தை எப்படிக் கருக்கொண்டார், அதை எப்படித் திட்டமிட்டார், எதிர்கொள்ளும் சவால்கள் என்னென்ன போன்ற தனது அன்றாடப் படைப்பு செயல்முறைகளை அவர் ஆவணப்படுத்தினார்.

2.தியோ உடனான ஆழமான பிணைப்பு

சுமார் 650 கடிதங்கள் வின்சென்ட் தன் சகோதரன் தியோ வான் கோவுக்கு எழுதியவை. இந்த கடிதங்கள் வின்சென்டின் வாழ்க்கையின் அச்சாணியாக இருந்தன.

 வின்சென்டிற்கு தியோ தொடர்ந்து பணம் அனுப்பினார், மேலும் அவர் வரைவதற்குத் தேவையான பொருட்கள் மற்றும் தங்குமிடத்திற்கு உதவி செய்தார். இந்த கடிதங்கள் இந்த உதவிகளுக்கு வின்சென்ட் காட்டிய நன்றியையும், எதிர்காலத்தைப் பற்றிய அவரது கவலைகளையும் பிரதிபலிக்கின்றன.

 வின்சென்ட் தனது புதிய ஓவியங்களைப் பற்றி தியோவிடம் விவாதிப்பார், அவற்றை தியோவுக்கு அனுப்புவார், மேலும் தியோவின் கருத்துக்களையும், பாராட்டுக்களையும் ஆவலுடன் எதிர்நோக்குவார். தியோவே வின்சென்டின் முதல் மற்றும் மிக முக்கியமான விமர்சகராக இருந்தார்.

வின்சென்ட் தனது வாழ்க்கையின் கடைசி ஆண்டுகளில் தீவிர மனநலப் பிரச்சினைகளால் பாதிக்கப்பட்டிருந்தார்.

 இந்த கடிதங்கள் அவரது மன அழுத்தத்தின் உச்சக்கட்டத்தையும், தனிமையின் வேதனையையும், அத்துடன் பிழைக்க வேண்டும் என்ற அவரது தீராத ஆசையையும் வெளிப்படுத்துகின்றன.

 ஆரம்ப காலங்களில் ஒரு பிரசங்கியாகவோ அல்லது கலைஞனாகவோ தான் சாதிக்க நினைத்தவற்றில் தோல்வியுற்றதால் ஏற்பட்ட ஏமாற்றங்கள் பற்றிய சுய பரிசோதனைகளும் இதில் அடங்கும்.

இந்தக் கடிதங்கள் புத்தகமாக வெளியிடப்பட்டபோது, வின்சென்ட் ஓவியத்தை வரைய 'ஏன்' வரைந்தார் என்பதை உலகிற்கு உணர்த்தியது. அவரது ஓவியங்களில் காணப்படும் தீவிரமான உணர்ச்சி வெளிப்பாட்டின் பின்னால் இருந்த ஆழமான மனிதனைப் புரிந்துகொள்ள இந்தக் கடிதங்கள் உதவின.

இந்தக் கடிதங்கள் இல்லையென்றால், வின்சென்ட் வெறும் "பைத்தியக்காரக் கலைஞன்" என்று மட்டுமே அறியப்பட்டிருக்கலாம்.

 ஆனால், ஜோஹன்னா வெளியிட்ட கடிதங்கள் அவரை ஒரு தத்துவவாதி, தீவிரமான சிந்தனையாளர், மற்றும் ஒரு தூய கலை மேதை என்று உலகுக்கு அறிமுகப்படுத்தின.

இவ்வளவு ஆழமான தனிப்பட்ட மற்றும் கலை ரீதியான ஆவணங்களை வேறெந்தக் கலைஞரும் வழங்கியதில்லை. இப்படியாக வான் கோவின் கலையை உலகப் புகழடையச் செய்ததில் ஜோஹன்னாவுக்குப் பெரும் வெற்றி கிடைத்தது.

வின்சென்ட் வான் கோவின்  ஓவியங்கள் அவரது தனிப்பட்ட உணர்ச்சிகள் மற்றும் இயற்கையின் மீது அவர் கொண்டிருந்த பிணைப்பின் நேரடி வெளிப்பாடுகளாகும். 

வான் கோவின் தனித்துவமான ஓவியப் பாணி

வான் கோவின் படைப்புகளை வேறுபடுத்தும் முக்கிய அம்சங்கள்:

தீவிரமான வண்ணப் பயன்பாடு (Intense Coloration):

 அவரது ஓவியங்களில் வண்ணங்கள் பொதுவாக அதீத பிரகாசத்துடன், சில சமயங்களில் இயற்கையான நிறங்களுக்கு முரணாகப் பயன்படுத்தப்படும். இது ஓவியத்தின் உணர்ச்சி மற்றும் வெளிப்பாட்டுத் தன்மையை அதிகரிக்கும்.

 தெளிவான, தடித்த தூரிகை வேலை (Visible, Thick Brushstrokes): 

வான் கோவின் கையொப்பமே அவரது அடர்த்தியான மற்றும் தெளிவாகப் புலப்படும் தூரிகைத் தடங்கள்தான். இது ஓவியத்தின் மேற்பரப்புக்கு ஒருவிதமான இயக்கம் (Movement) மற்றும் உயிரோட்டம் (Vibrancy) கொடுக்கிறது.

 சுழல் மற்றும் அலைகள் (Swirls and Waves): 

அவர் வானம், நட்சத்திரங்கள், மரங்கள் போன்ற இயற்கை வடிவங்களை சுழல் வடிவிலும், அலை போன்ற கோடுகளிலும் வரைந்தார். இது பார்ப்பவருக்கு ஒருவிதமான ஆற்றலை உணர்த்தும்.

முக்கியமான ஓவியங்கள் மற்றும் அவற்றின் விளக்கம்

1. ஸ்டாரி நைட் (The Starry Night - 1889)

  இது அவரது மிகச் சிறந்த படைப்பாகக் கருதப்படுகிறது. ஓவியத்தில் இரவு வானம் சுழலும் சக்தி வாய்ந்த சக்தியாக வரையப்பட்டுள்ளது. நட்சத்திரங்கள் பிரகாசமான, சுழலும் ஒளி வட்டங்களாக உள்ளன. வானத்தின் சுழற்சி ஆற்றலும், கீழே உள்ள அமைதியான கிராமத்தின் நேர் கோடுகளும் ஒரு தீவிரமான மாறுபாட்டைக் காட்டுகின்றன. ஓவியத்தின் இடதுபுறத்தில் உள்ள சைப்ரஸ் மரம் (Cypress Tree) தீப்பிழம்பு போல வானத்தை நோக்கி எழுந்து நிற்கிறது. இது மனக்கிளர்ச்சி மற்றும் பிரபஞ்சத்தின் அசாத்திய சக்தி பற்றிய வான் கோவின் உணர்வுகளை வெளிப்படுத்துகிறது.

2. சூரியகாந்திப் பூக்கள் (Sunflowers - 1888-1889)

 வான் கோ இந்தத் தொடர் ஓவியங்களை (Vase of Sunflowers) பிரகாசமான மஞ்சள் நிறத்தின் மீதான தனது அன்பின் வெளிப்பாடாக வரைந்தார். அவர் மஞ்சள் நிறத்தை நம்பிக்கை மற்றும் மகிழ்ச்சியின் நிறமாகக் கருதினார். இந்த மலர்கள் வெவ்வேறு நிலைகளில் (பூத்தவை, உதிர்ந்தவை) வரையப்பட்டிருக்கும். இந்த ஓவியங்கள் வாழ்க்கைச் சுழற்சியையும், தற்காலிக அழகையும் கொண்டாடுகின்றன. அர்ல்ஸ் (Arles) நகரில் உள்ள தனது "மஞ்சள் வீட்டில்" சக கலைஞரான பால் கோகினுக்காக இந்த ஓவியங்களை அவர் வரைந்தார்.

3. உருளைக்கிழங்கு உண்பவர்கள் (The Potato Eaters - 1885)

வான் கோவின் ஆரம்பகால, இருண்ட படைப்புகளில் இது முக்கியமானது. நெதர்லாந்தில் உள்ள ஏழை விவசாயிகளின் வாழ்க்கையை இது சித்தரிக்கிறது. மங்கிய விளக்கு வெளிச்சத்தில், குடும்பத்தினர் தங்கள் கடின உழைப்பால் விளைவித்த உருளைக்கிழங்கை உண்கின்றனர். இவர்களின் முகங்கள் மற்றும் கரங்கள் கடினமான உழைப்பைக் குறிக்கும் வகையில் கோணலாகவும், கரடுமுரடாகவும் வரையப்பட்டுள்ளன. இது அவர்களின் எளிய மற்றும் உண்மையான வாழ்க்கைக்கு அஞ்சலி செலுத்தும் நோக்கில் வரையப்பட்டது.

4.  அர்ல்ஸில் படுக்கையறை (Bedroom in Arles - 1888)

 இந்த ஓவியம் வான் கோவின் "மஞ்சள் வீட்டில்" உள்ள அவரது படுக்கையறையின் அமைதியான காட்சியைப் படம்பிடிக்கிறது. அவர் தனது மன அமைதி தேவை என்பதை வலியுறுத்தும் வகையில் பிரகாசமான,  அமைதியான வண்ணங்களைப் பயன்படுத்தினார். 

சுவர்கள் மற்றும் தரையின் கோடுகள் சற்றே கோணலாக இருந்தாலும், இந்த ஓவியம் ஓய்வு, எளிமை மற்றும் தனிப்பட்ட ஆறுதல் என்ற கருத்தை வலியுறுத்துகிறது.

இந்த ஓவியங்கள் ஒவ்வொன்றும் வான் கோவின் வாழ்க்கையின் வெவ்வேறு காலகட்டங்களையும், வெவ்வேறு மனநிலைகளையும், கலை மீதான அவரது தொடர்ச்சியான சோதனைகளையும் பிரதிபலிக்கின்றன.