21 ஆவது சென்னை சர்வதேச திரைப்பட விழாவில் இன்று பார்த்த
3ஆம் திரைப்படம்.
படத்தின் தலைப்பான "Do Not Expect Too Much from the End of the World" என்பது போலந்து கவிஞர் ஸ்டானிஸ்லா ஜெர்சி லெக் என்பவரின் புகழ்பெற்ற வாசகமாகும்.
உலகம் அழியப்போகிறது என்ற அச்சத்தை விட, அப்படி அழிந்தாலும் கூட மனிதர்களின் பேராசையிலோ அல்லது சுரண்டல் முறையிலோ பெரிய மாற்றங்கள் வந்துவிடப் போவதில்லை என்ற விரக்தியான தத்துவத்தை இது நகைச்சுவையுடன் முன்வைக்கிறது.
வழக்கமான சினிமா சட்டகங்களை உடைக்கும் ஒரு துணிச்சலான பரீட்சார்த்த முயற்சி. "அன்றும் இன்றும் என்றும் எதுவும் மாறாது" என்ற தத்துவத்தை நிலைநாட்ட, கடந்த கால நிகழ்வுகளை வண்ணத்திலும், நிகழ்கால அவலங்களைக் கருப்பு-வெள்ளையிலும் காட்டும் இயக்குநரின் உத்தி படத்தின் மையக்கருவை வலுப்படுத்துகிறது.
ஏஞ்சலா என்ற கதாபாத்திரத்தின் வழியாக, அதிக வேலைப்பளுவும் குறைந்த ஊதியமும் கொண்ட இன்றைய நவீன அடிமை முறையை நாம் காண்கிறோம். ஓய்வு, உறக்கம், உணவு எதுவுமின்றி புக்கரெஸ்ட் நகரத்தை அவள் காரில் சுற்றும்போது, நாமும் அவளுடனேயே அந்த இயந்திரத்தனமான பயணத்தில் அலைக்கழிக்கப்படுகிறோம்.
ஒரு பன்னாட்டு நிறுவனத்தால் நியமிக்கப்பட்ட ஏஞ்சலா, வேலையில் பாதுகாப்பு குறைபாட்டால் விபத்தில் சிக்கியவர்களைத் தேடிச் சென்று அவர்களைப் பேட்டி எடுக்கிறாள். இதில் உள்ள மிகப்பெரிய அவலம் என்னவென்றால், மற்றவர்களுக்குப் பாதுகாப்பு குறித்து அறிவுரை சொல்ல வீடியோ எடுக்கும் ஏஞ்சலாவே, மிகையதிக வேலைப்பளுவால் கார் ஓட்டும்போதே தூக்கத்தால் தள்ளாடுகிறாள்.
படத்தின் இடையில் 1981-ஆம் ஆண்டின் "A Lady Taxi Driver" திரைப்படக் காட்சிகள் இணைக்கப்பட்டிருப்பது, நாற்பது ஆண்டுகால இடைவெளியில் ஒரு பெண் தொழிலாளியின் சமூக மற்றும் பொருளாதார நிலையில் எவ்வித முன்னேற்றமும் ஏற்படவில்லை என்பதை மிக நுட்பமாகத் தோலுரித்துக் காட்டுகிறது.
அதே சமயம், ஏஞ்சலா தனது விரக்தியைப் போக்க 'பாப்' என்ற பெயரில் டிக்டாக்கில் கத்தோலிக்க குருமார் போல முகமூடி அணிந்து, உலகத் தலைவர்களையும் சித்தாந்தங்களையும் கண்டமேனிக்கு பகடி செய்கிறாள்.
படத்தின் இரண்டாம் பகுதியான 'பி' (Part B), தொழிற்சாலை வாயில்களில் அந்த கார்ப்பரேட் விளம்பர நிறுவனம் செய்யும் படப்பிடிப்பு முஸ்தீபுகளைக் காட்டுகிறது. சுமார் 40 நிமிடங்கள் வரை நீளும் இந்த ஒற்றைக் காட்சி (Long Take), ஒரு தொழிலாளியின் உண்மையான வலியைச் சிதைத்து, நிறுவனத்தின் லாபத்திற்காக அதை எப்படி மாற்றியமைக்கிறார்கள் என்பதைத் திரையில் வடிக்கிறது.
கவிஞர் ஸ்டானிஸ்லா ஜெர்சி லெக்கின் வாசகத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட இத்திரைப்படம், உலகமே அழியப்போகிறது என்று தெரிந்தாலும் மனிதர்களின் சுரண்டல் மனோபாவமும் அதிகாரப் படிநிலையும் மாறப்போவதில்லை என்ற கசப்பான உண்மையை, தீவிர சினிமா ரசிகர்களுக்கான ஒரு செறிவான பகடித் திரைப்படமாக முன்வைக்கிறது.
இந்தப் படத்தின் தொழில்நுட்பக் கட்டுமானத்தில் 16mm பிலிம் பயன்படுத்தப்பட்டிருப்பது, இன்றைய நவீன டிஜிட்டல் யுகத்திலும் உழைக்கும் வர்க்கத்தின் வாழ்க்கை எவ்வளவு கரடுமுரடாக இருக்கிறது என்பதைக் காட்சிப்படுத்துகிறது.
குறிப்பாக, அஞ்செலா சந்திக்கும் விபத்துக்குள்ளான நபர்களில் பலர் நிஜ வாழ்க்கையிலேயே அத்தகைய பாதிப்புகளைச் சந்தித்தவர்கள் என்பது படத்தின் நம்பகத்தன்மையை ஒரு ஆவணப்படத்தின் நிலைக்கு உயர்த்துகிறது.
படத்தின் தலைப்பு உணர்த்துவது போல, "உலக முடிவில் இருந்து அதிகம் எதிர்பார்க்காதீர்கள்" என்ற விரக்தியான தத்துவம், ஒருவன் தன் வாழ்நாள் முழுவதும் உழைத்து ஓடாகத் தேய்ந்தாலும், இறுதியில் அவன் ஒரு கார்ப்பரேட் விளம்பரப் பொருளாக மட்டுமே எஞ்சி நிற்கிறான் என்பதை உணர்த்துகிறது.
மேலும், படத்தின் கிளைமாக்ஸில் இடம்பெறும் அந்த 40 நிமிட நீண்ட காட்சி (Long Take), சினிமா எடுப்பதில் உள்ள அரசியலை ஒரு பகடியாக மாற்றுகிறது. ஒரு தொழிலாளியின் உண்மையான விபத்து கதையை, நிறுவனத்தின் காப்பீட்டு விதிகளுக்கு ஏற்ப எப்படி வளைக்கிறார்கள் என்பதை எந்த வெட்டும் இன்றி அப்படியே திரையில் காட்டுவது ஒரு தீவிரமான திரை அனுபவம்.
இது வெறும் பொருளாதாரப் பகடி மட்டுமல்ல, ஊடகங்கள் எப்படி உண்மையைச் சிதைக்கின்றன என்பதற்கான சாட்சியமாகவும் அமைகிறது. உலக சினிமா ரசிகர்களுக்கு இது ஒரு அறிவுசார் விருந்தாக அமைவதோடு, நவீன முதலாளித்துவத்தின் கீழ் மனித உணர்வுகள் எப்படி ஒரு 'Avatar' அல்லது முகமூடிக்குப் பின்னால் ஒளிந்து கொள்கின்றன என்பதையும் அழுத்தமாகப் பதிவு செய்கிறது.
