21 ஆவது சென்னை சர்வதேச திரைப்பட விழாவில் இன்று பார்த்த
4ஆம் திரைப்படம் இது.
இயக்குனர் அகி கவுரிஸ்மாக்கியின் படங்கள் அதன் தனித்துவமான குறைந்தபட்ச வெளிப்பாடு உத்தி மற்றும் உலர்ந்த நகைச்சுவைக்காக (Deadpan humor) புகழ்பெற்றவை.
அகி கவுரிஸ்மாக்கி எழுதி இயக்கிய 'ஃபாலன் லீவ்ஸ்' (Fallen Leaves) திரைப்படம் 2023 ஆம் ஆண்டு வெளிவந்த ஒரு மிகச்சிறந்த காதல் கலந்த நகைச்சுவை நாடகத் திரைப்படமாகும். பின்லாந்து மொழியில் 'Kuolleet lehdet' (உதிர்ந்த இலைகள்) என்று அழைக்கப்படும் இப்படம், இயக்குனரின் 20-வது முழு நீளத் திரைப்படமாக உருவெடுத்துள்ளது.
இந்தத் திரைப்படம் கவுரிஸ்மாக்கியின் புகழ்பெற்ற 'பாட்டாளி வர்க்கத் திரைப்படத் தொடரின்' (Proletariat series) தொடர்ச்சியாகக் கருதப்படுகிறது.
இந்தத் திரைப்படம் கவுரிஸ்மாக்கியின் புகழ்பெற்ற 'பாட்டாளி வர்க்கத் திரைப்படத் தொடரின்' (Proletariat series) தொடர்ச்சியாகக் கருதப்படுகிறது. உண்மையில் இத்தொடர் ஒரு முத்தொகுப்பாக (Trilogy) மட்டுமே திட்டமிடப்பட்டது. இதில் ஏற்கனவே 'ஷேடோஸ் இன் பாரடைஸ்' (1986), 'ஏரியல்' (1988) மற்றும் 'தி மேட்ச் ஃபேக்டரி கேர்ள்' (1990) ஆகிய படங்கள் இடம்பெற்றிருந்தன. முப்பத்து மூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, அதே பாணியிலான சமூகப் பின்புலத்துடன் இத்தொடரின் நான்காவது படமாக 'ஃபாலன் லீவ்ஸ்' உருவாக்கப்பட்டுள்ளது.
அகி கவுரிஸ்மாக்கியின் இயக்கம் மிகவும் தனித்துவமானது. மிகக்குறைந்த வசனங்கள், தேவையற்ற உணர்ச்சி வெளிப்பாடுகள் இல்லாத பாத்திரப்படைப்பு என 'மினிமலிச' பாணியை அவர் கையாண்டுள்ளார். சாதாரண உழைக்கும் வர்க்க மக்களின் வாழ்வியலை யதார்த்தமாகவும், அதேசமயம் நுட்பமான நகைச்சுவையுடனும் திரையில் கொண்டு வந்துள்ளார்.
ஒருபுறம் உலகப் போர் செய்திகள் ஒலிக்க, மறுபுறம் எளிய மனிதர்களின் காதலைச் சொல்வதன் மூலம் அமைதி மற்றும் அன்பின் அவசியத்தை இயக்குனர் வலியுறுத்துகிறார்.
நடிப்பைப் பொறுத்தவரை, அல்மா போஸ்டி மற்றும் ஜுஸ்ஸி வதனென் ஆகிய இருவருமே மிகச்சிறந்த பங்களிப்பை வழங்கியுள்ளனர்.
முகபாவனைகளில் பெரிய மாற்றங்கள் காட்டாமலேயே, கண்கள் மற்றும் உடல் மொழியின் மூலம் தனிமையையும் காதலையும் அவர்கள் வெளிப்படுத்திய விதம் அற்புதம். இவர்களின் நடிப்பில் ஒருவிதமான நேர்மையும் இயல்பும் இருப்பதே படத்தின் மிகப்பெரிய பலமாக அமைந்தது.
ஒளிப்பதிவாளர் டிமோ சால்மினன், கவுரிஸ்மாக்கியின் வழக்கமான பாணியில் வண்ணங்களை மிக நேர்த்தியாகப் பயன்படுத்தியுள்ளார். குறிப்பாக, நீலம் மற்றும் சிவப்பு நிறங்களின் பயன்பாடு படத்தின் உணர்ச்சிகரமான சூழலை அழகாகப் பிரதிபலிக்கிறது. நிலையான கேமரா கோணங்கள் மற்றும் துல்லியமான ஒளி அமைப்பு ஒவ்வொரு காட்சியையும் ஒரு ஓவியம் போல மாற்றியுள்ளது.
திரைக்கதை மிகவும் கச்சிதமானது. எவ்விதமான தேவையற்ற காட்சிகளோ அல்லது கிளைக்கதைகளோ இன்றி, மையக்கதையை நோக்கி நேர்க்கோட்டில் பயணிக்கிறது. வறுமை மற்றும் மதுப்பழக்கம் போன்ற கனமான விஷயங்களைக்கூட, மிக எளிமையான உரையாடல்கள் மற்றும் சூழல் சார்ந்த நகைச்சுவை மூலம் திரைக்கதையில் இணைத்திருப்பது ஒரு மேஜிக் போலவே உள்ளது.
இசைக்கு பின்லாந்து நாட்டுப்புறப் பாடல்கள் மற்றும் கரோக்கி இசையை இயக்குனர் மிகச் சரியாகப் பயன்படுத்தியுள்ளார்.
பின்னணி இசைக்காகத் தனிப்பட்ட இசைக்கருவிகளைப் பயன்படுத்தாமல், கதையின் சூழலோடு வரும் பாடல்களே படத்தின் ஆன்மாவாகத் திகழ்கின்றன. குறிப்பாக, ஒரு கரோக்கி பாரில் ஒலிக்கும் பாடல்கள் பாத்திரங்களின் மனநிலையை மிகச்சரியாகப் பிரதிபலிக்கின்றன.
2023 ஆம் ஆண்டு கேன்ஸ் திரைப்பட விழாவில் (Cannes Film Festival) இப்படம் நடுவர் குழுவின் விருதைப் (Jury Prize) வென்று சர்வதேச கவனத்தைப் பெற்றது.
மேலும், ஆஸ்கர் விருதுக்கான பின்லாந்தின் அதிகாரப்பூர்வப் பரிந்துரையாகவும் இது தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது. உலகெங்கிலும் உள்ள பல்வேறு சர்வதேசத் திரைப்பட விழாக்களில் விமர்சகர்களின் பாராட்டைப் பெற்ற இப்படம், 21-வது சென்னை சர்வதேசத் திரைப்பட விழாவிலும் திரையிடப்பட்டுத் தமிழ் சினிமா ரசிகர்களின் மனதை வென்றுள்ளது.
பின்லாந்தின் ஹெல்சின்கி நகரில் வறுமையிலும் தனிமையிலும் வாழும் அன்சா மற்றும் ஹோலப்பா ஆகிய இரு பாட்டாளி வர்க்க மனிதர்களின் எளிய வாழ்க்கையைச் சுற்றி இக்கதை நகர்கிறது.
அன்சா ஒரு சூப்பர் மார்க்கெட்டில் வேலை செய்கிறார், அங்கு காலாவதியான உணவுப் பொட்டலத்தை வீட்டிற்கு எடுத்துச் சென்றதற்காக அவர் வேலையிலிருந்து நீக்கப்படுகிறார். மற்றொரு பக்கம், கட்டுமானத் தொழிலாளியான ஹோலப்பா, தனது தனிமையையும் மன அழுத்தத்தையும் போக்க மதுவுக்கு அடிமையாக இருக்கிறார்.
இந்த இரண்டு தனிமைப்பட்ட மனிதர்களும் ஒரு கரோக்கி பாரில் தற்செயலாகச் சந்தித்துக் கொள்கிறார்கள். அவர்களின் முதல் சந்திப்பிலேயே ஒரு மெல்லிய ஈர்ப்பு உருவாகிறது.
தொடர்ந்து அவர்கள் ஒரு திரையரங்கில் சந்தித்துத் திரைப்படம் பார்க்கிறார்கள். படம் முடிந்து வெளியே வரும்போது அன்சா தனது தொலைபேசி எண்ணை ஒரு காகிதத்தில் எழுதி ஹோலப்பாவிடம் கொடுக்கிறார்.
ஆனால், ஹோலப்பா எதிர்பாராதவிதமாக அந்த காகிதத்தைத் தொலைத்துவிடுகிறார். அன்சாவின் பெயர் கூடத் தெரியாத நிலையில், அவர் எங்கு இருப்பார் என்று தெரியாமல் ஹோலப்பா தவிக்கிறார். நவீனத் தொழில்நுட்பங்கள் ஏதுமற்ற ஒரு சூழலில், அவர்கள் மீண்டும் சந்திப்பார்களா என்ற கேள்வியுடனே கதை நகர்கிறது.
பல தேடல்களுக்குப் பிறகு, அந்தத் திரையரங்கின் வாசலிலேயே அவர்கள் மீண்டும் சந்திக்கும் வாய்ப்பு அமைகிறது.
அன்சா தனது வீட்டிற்கு ஹோலப்பாவை இரவு உணவிற்கு அழைக்கிறார். அங்கு ஹோலப்பா மது அருந்துவதைப் பார்த்த அன்சா வருத்தமடைகிறார். தனது குடும்பத்தில் உள்ளவர்கள் மதுவினால் அழிந்ததைச் சுட்டிக்காட்டும் அன்சா, மதுப்பழக்கத்தைக் கைவிட்டால் மட்டுமே தங்களுக்குள் உறவு சாத்தியம் என்று உறுதியாகக் கூறுகிறார்.
இதனால் இருவருக்கும் இடையே பிரிவு ஏற்படுகிறது. இருப்பினும், அன்சா மீதான காதல் ஹோலப்பாவை மாற்றுகிறது. அவர் தனது மதுப்பழக்கத்தை முழுமையாகக் கைவிட்டு, அவளைச் சந்திக்கச் செல்லும் தருணத்தில் ஒரு ரயில் விபத்தில் சிக்கி சுயநினைவை இழக்கிறார்.
மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டிருக்கும் ஹோலப்பாவை அன்சா தினமும் நேரில் சென்று கவனித்துக்கொள்கிறார். நீண்ட போராட்டத்திற்குப் பிறகு ஹோலப்பா குணமடைகிறார்.
படத்தின் இறுதியில், அவர்கள் இருவரும் பூங்காவில் ஒன்றாக நடந்து செல்கிறார்கள். அன்சா தத்தெடுத்த ஒரு நாயும் அவர்களுடன் செல்கிறது. அந்த நாய்க்கு 'சாப்ளின்' என்று பெயரிடுகிறார்கள். போர்ச் செய்திகள் மற்றும் வாழ்வாதாரப் போராட்டங்களுக்கு நடுவிலும், இந்த இரண்டு எளிய மனிதர்கள் ஒருவருக்கொருவர் துணையாக இருப்பதை மிகக் கவித்துவமாகவும் அமைதியாகவும் இப்படம் விவரிக்கிறது.
